Poradnik Ex z dziedziny przeciwwybuchowości
W związku z wieloletnim doświadczeniem w zakresie sprzedaży opraw i osprzętu przeciwwybuchowego postanowiliśmy przedstawić w naszym Poradniku przeciwwybuchowym Ex odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania.
Poniżej przedstawiamy możliwie najpełniejsze odpowiedzi na Państwa wątpliwości w najprostszej formie. Uzupełnione o podstawowe informacje z zakresu dziedziny przeciwwybuchowości porady będą służyły pomocą w razie potrzeby.
Do której strefy należy zaklasyfikować pomieszczenie i kto o tym decyduje?
Jest to jedno z najczęściej pojawiających się pytań.
Klasyfikacja stref zagrożenia wybuchem została zdefiniowana w Załączniku nr I do dyrektywy 1999/92/WE ATEX137 z dnia 16.12.1999 „O minimalnych wymaganiach zwiększających bezpieczeństwo i ochronę zdrowia pracowników potencjalnie narażonych przy pracy w obszarach z atmosferą wybuchową”. Przestrzenie, w których występuje zagrożenie wybuchem zostały podzielone na strefy zagrożenia. Oznaczenie strefy zagrożenia informuje nas zarówno o rodzaju zagrożenia, jak i jego intensywności. Dyrektywa ATEX dzieli wszystkie urządzenia przeznaczone dla stref Ex na dwie zasadnicze grupy: strefę I i II.
Za zaklasyfikowanie przestrzeni do odpowiedniej strefy najczęściej odpowiada strażak Państwowej Straży Pożarnej. Wiedzę taką powinien również posiadać inwestor lub projektant obiektu budowlanego a także osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo BHP na stanowisku pracy.
Klasyfikacja stref zagrożonych wybuchem
Rodzaj zagrożenia | Opis zagrożenia | Oznaczenie strefy | Występowanie atmosfery wybuchowej |
---|---|---|---|
G – Pomieszczenia, w których występują gazy (Gas) | Gazy, ciecze i ich opary | 0 | Ciągłe, zagrożenie utrzymuje się przez długi czas |
1 | Sporadyczne, zagrożenie może się pojawić w normalnych warunkach | ||
2 | Rzadkie, nie występuje w warunkach normalnej pracy, jeżeli wystąpi, to przez krótki okres | ||
D – Pomieszczenia, w których występują pyły (Dust) | Palne pyły | 20 | Ciągłe, zagrożenie utrzymuje się przez długi czas |
21 | Sporadyczne, zagrożenie może się pojawić w normalnych warunkach | ||
22 | Rzadkie, nie występuje w warunkach normalnej pracy, jeżeli wystąpi, to przez krótki okres |
Grupy urządzeń przeciwwybuchowych
Grupa | Opis grupy | Podgrupa | Opis podgrupy |
---|---|---|---|
I | Urządzenia przeznaczone do pracy w podziemiach kopalnianych, naziemnych częściach kopalń zagrożonych wybuchem | brak | Zagrożenie wybuchem metanu, lub pyłu węglowego |
II | Urządzenia przeznaczone do pracy na powierzchni w obszarach zagrożonych wybuchem gazów, par, mgieł lub pyłów | A | Grupa propanowa (np. aceton, alkohol metylowy, alkohol etylowy) |
B* | Grupa etylenowa (np. etylen, siarkowodór) | ||
C** | Grupa wodorowa (np. acetylen, wodór hydrazyna} |
* urządzenie z podgrupy B spełnia wymogi podgrup A i B
** urządzenie z podgrupy C spełnia wymogi podgrup A, B i C
Klasy temperatur
Często bywają mylone z temperaturą otoczenia w jakiej może działać oprawa, jednak nie o to chodzi. Klasa ta podaje do jakiej temperatury może się nagrzać powierzchnia oprawy, aby nie doszło do zapłonu substancji (gazu, pyłu cieczy) w danym pomieszczeniu. Urządzenia spełniające klasę T6 automatycznie zawierają w sobie wszystkie poprzednie. Powód? Jeśli oprawa maksymalnie nagrzewa się do 85 st. C, to automatycznie nie nagrzeje się do 100, 135, 200 itd.
Klasatemperatur | Maksymalnatemperatura powierzchni [°C] | Temperaturazapłonu gazu [°C] |
---|---|---|
T1 | 450 | >450 |
T2 | 300 | 300÷450 |
T3 | 200 | 200÷300 |
T4 | 135 | 135÷200 |
T5 | 100 | 100÷135 |
T6 | 85 | 85÷100 |
Przykładowe oznaczenie
1 | Oznaczenie CE |
2 | Numer identyfikacyjny jednostki certyfikującej |
3 | Symbol wykonania przeciwwybuchowego |
4 | Grupa wybuchowości |
5 | Kategoria urządzenia |
6 | Rodzaj ochrony przeciwwybuchowej |
7 | Podgrupa wybuchowości |
8 | Klasa temperatur |
Podsumowanie
Mamy nadzieję, że w świetle powyższych informacji Państwa pytania zostały wyjaśnione.
W razie wątpliwości prosimy o kontakt z naszym działem handlowym, gdzie zawsze służymy pomocą.